za 30 maart om 20:30 uur
Locatie: Kievietkerk
Ds. Esther de Paauw in de Kievietkerk te Wassenaar
Te bekijken via www.kerkdienstgemist.nl en ook later terug te kijken.
De liturgie kunt u hier vinden
PAASWAKE MET DOOPGEDACHTENIS
ln de Paasnacht verwijlen we bij het graf van Christus. We zien terug op zijn lijden en sterven, maar leven ook in de verwachting van de opstanding.
In deze viering staan we ook stil bij onze doop als teken van Gods verbondenheid met ons en van de hoop dat God ons leven brengt door de dood heen.
Voorganger: ds. Esther de Paauw
Organist: Rijk Jansen
m.m.v. de cantorij o.l.v. Anneke Jansen
Op Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag (Kievietkerk) volgen we Jezus, vanaf het Laatste Avondmaal, naar het kruis en tot in het graf. Persoonlijk vind ik het altijd de mooiste vieringen van het jaar. Het intieme en verstilde avondmaal op Witte Donderdag. Het indrukwekkende van Jezus lijdensweg op Goede Vrijdag. En de hoopvolle Paaswake, waarin de Paaskaars wordt binnengebracht en we door het donker het licht al zien gloren.
Op Goede Vrijdag maken we dit jaar ook gebruik van de kruiswegstaties van de Duitse priester/kunstenaar Sieger Köder (1925-2015). Zijn aangrijpende verbeelding van Jezus lijden met bijbehorende teksten versterken de lezingen uit het evangelie.
Velen van u zijn gewend op één van deze vieringen te bezoeken, maar ik kan u echt aanraden om indien mogelijk alle drie de avonden bij te wonen. De vieringen hebben elk een eigen karakter en horen tegelijkertijd onlosmakelijk bij elkaar. Ze vormen officieel zelfs ook één doorlopende dienst, die pas in de Paaswake wordt afgesloten met de zegen.
Op de Paasmorgen vieren we samen het feest van de opstanding in de Messiaskerk.
Het lijden is één van de grootste dingen waar we in ons leven mee worstelen. De drie dagen van Pasen zetten ons stil bij ons eigen lijden en dat van anderen. Hoe doorstaan we pijn en verdriet? Hoe leven we met onze schuld en komen we tot vergeving? Hoe dragen we het kruis met anderen mee en brengen we troost en verlichting? Het lijden van Jezus inspireert ons om ook in pijn en duisternis te blijven zoeken naar liefde en licht. De opstanding is een broos verhaal. Een aarzelende hoop dat leven en liefde sterker zijn dan de dood. Je kunt eraan twijfelen of het waar is, maar kun je leven zonder die hoop? En worden wij zelf ook niet door Gods kracht van liefde gedragen?